 | Mijnheer Luc Decaluwe Mijn mentor is heengegaan.
Nooit vergeet ik de dag, moet ergens in 1989/1990 geweest zijn, toen Luc me bij Sabena vanuit Legal & Corporate Affairs naar de HR-afdeling heeft gehaald, waarvan hij toen recent de leiding had overgenomen. Zijn laaiend enthousiasme was wat ongewoon binnen de logge Sabenamachine, maar het bracht een nieuwe "schwung". Ik was toen 28, en bij Luc heb ik mijn job geleerd. Zo ongeveer 40 keer per dag stond hij in mijn bureau (dat recht tegenover het zijne was, hoeveel pech/geluk kan je hebben), "kijk daar eens naar", "wat denk je daarvan", "hoe zouden we dat kunnen regelen", "kan je dat eens met die of die aftoetsen". Een veelvoud aan nieuwe dingen en taken, soms ook lastige, of zelfs heel lastige, maar zo leer je het vak. Op mijn 31 heeft Luc me dan HR Director gemaakt van Sabena Technics, het oninneembare Franstalige bastion binnen het bedrijf. Toen ik hem gevraagd heb, of ik daar niet wat jong en onervaren voor was, heeft hij me gezegd "je kan dat wel, en ik ben er ook nog altijd". En zo was het ook, Luc was er altijd voor zijn medewerkers, en dat heeft velen van ons de mogelijkheid gegeven te groeien, tot wat we geworden zijn. Voor mezelf heb ik wat ik van Luc geleerd heb steeds meegenomen, en het heeft me vaak geholpen in moeilijke omstandigheden, of het nu tijdens mijn jobs in België of zoals de laatste 8 jaar in Duitsland was.
Nog niet zo lang geleden ontving ik een mailtje van Luc, dat niet voor mij bestemd was. Toen ik hem dat liet weten, schreef hij me terug "ik word oud". Maar eigenlijk hadden we afgesproken, dat ik na mijn terugkeer naar België in april 2026 opnieuw contact zou opnemen, en dat we samen iets zouden gaan eten of drinken. Spijtig genoeg zal dit er niet meer van kunnen komen. Maar dat is dan ook het enige waar ik met spijt op terugkijk, voor de rest kan ik aan Luc slechts met heel veel plezier, respect en dank terugdenken. Rust in vrede, mijn lieve mentor!!! Jan Van den Houte
|